Dit is een documentaire die onlangs werd uitgezonden door het televisiestation Aljazeera. Hij gaat over Firas en zijn ouders, een familie uit Gaza.
Firas werd geboren met twee gaatjes in zijn hart. Normaal gesproken is dit prima te verhelpen met een operatie, alleen kon dit niet in Gaza gebeuren omdat daar de situatie in de ziekenhuizen inmiddels zeer slecht is door de nu al drie jaar durende Israëlische blokkade. Er is gebrek aan allerlei materialen en medische apparatuur. Daarom zou Firas voor zijn operatie naar een ziekenhuis in Israël moeten. Zijn ouders deden zes keer een verzoek bij de Israëlische autoriteiten om met hun zoon de grens over te mogen, maar dit werd telkens afgewezen omdat het niet om een noodsituatie ging. Totdat de gezondheidstoestand van Firas zo verslechterde dat het ineens wel dringend was, waarna de toestemming er uiteindelijk kwam. Maar nog voordat alle bureaucratische rompslomp afgewerkt was en alles in kannen en kruiken, overleed Firas.
En Firas is niet de enige in deze situatie. Veel kinderen in Gaza krijgen door de omsingeling niet de medische zorg die ze nodig hebben. En het gaat hier niet alleen om kinderen. Ik ben op het internet verhalen tegengekomen over kankerpatiënten die alleen in Israël behandeld konden worden maar daarbij veel te lang op toestemming moesten wachten om de grens over te mogen. Sommigen overlijden nog voordat de toestemming er is, of de behandeling komt te laat om nog effect te hebben.
Het Israëlische leger zegt dat al dit getraineer en bureaucratisch gedoe te maken heeft met veiligheid. Ja, en iedereen weet natuurlijk dat een baby'tje met hartproblemen een gigantische bedreiging vormt voor de veiligheid van de staat Israël. Voor mij lijkt het er veel meer op, en ik zeg het nog heel voorzichtig, dat Palestijnse levens de staat Israël niet veel kunnen schelen. En dit zou wel het geval moeten zijn, want volgens de internationale conventies van Genève heeft elke bezettende mogendheid de plicht om zorg te dragen voor het welzijn van de inwoners van het bezette land. En nog afgezien van het feit dat de hele blokkade van Gaza hiermee al volledig in strijd is en dus volkomen verwerpelijk, getuigt het ook geenszins van goede zorg als je je zieke inwoners laat barsten om geen enkele andere reden dan dat ze niet Joods zijn. Dat noem ik doodgewoon racisme, of misschien wel apartheid.
