In augustus 2005 trok Israel zich geheel terug uit de Gazastrook, het zogenaamde "disengagement plan". In de media verschenen beelden van kolonisten die huilden omdat ze hun huizen uit moesten en het land moesten verlaten. Israel werd door westerse politieke leiders de hemel ingeprezen om dit gulle vredesgebaar. Maar waar niemand over sprak was het feit dat die kolonisten het land om te beginnen al van de Palestijnen gestolen hadden en dat hun aanwezigheid een enorme beperking van de bewegingsvrijheid voor de oorspronkelijke bewoners had betekend. Ook was niets te horen over het feit dat Israel de landsgrenzen, het luchtruim en de zee van Gaza bleef controleren en zich het recht voorbehield tot militaire acties als het die nodig achtte. Daarmee blijft Israel volgens internationale regels nog steeds de bezettende macht zodat het zich nog steeds dient te houden aan de verplichtingen die dit met zich meebrengt. Verder was de "disengagement" een succesvolle afleidingsmanoeuvre voor nog snellere illegale kolonisatie van de Westelijke Jordaanoever en daarmee gepaard gaande inperking van de bewegingsvrijheid van de Palestijnen die daar wonen.
En nu ik het toch over de kolonisatie heb, ook het "bevriezen" van nieuwe nederzettingen dat Israel met Obama is overeengekomen is een farce, want het geldt niet voor Oost-Jeruzalem, dat Israel, wederom illegaal, ziet als behorend tot zijn ondeelbare hoofdstad. Verder gold de bevriezing alleen voor nieuwe projekten, dus zijn er kort voordat zij van kracht werd nog een groot aantal projekten aangenomen zodat deze toch nog gerealiseerd konden worden. Ook dit blijkt dus slechts een publiciteitsstunt te zijn om de internationale gemeenschap de indruk te geven dat Israel van goede wil is.
Wat dus nu te denken van de versoepeling van de blokkade? Het feit dat meer voedingsmiddelen nu worden toegelaten zal misschien wat verlichting brengen. Veel produkten waren al wel beschikbaar via smokkeltunnels vanuit Egypte, maar deze waren voor de meeste mensen niet te betalen. Hopelijk zullen de prijzen dalen nu de produkten op de normale manier aangevoerd kunnen worden.
Maar wat nog veel belangrijker is dan welke voeding wel of niet is toegestaan, is dat de economie van Gaza weer op gang moet komen zodat mensen weer werk hebben en hun gezinnen kunnen onderhouden. Op dit moment is nog niet eens één op de zes fabrieken in bedrijf en dan ook nog op een zeer laag pitje. Dit komt vooral doordat Israel geen grondstoffen voor industrie toelaat en ook geen onderdelen voor kapotte machines. Verder zijn veel fabrieken verwoest tijdens de aanval van begin 2009 en kunnen deze niet worden herbouwd omdat Israel ook weigert om bouwmaterialen toe te laten. Dit alles houdt in dat de werkloosheid enorm hoog is en dat als gevolg daarvan het grootste deel van de bevolking onder de armoedegrens leeft. Tot nu toe heeft Israel geen toezeggingen gedaan over het toelaten van grondstoffen voor industrie en overigens ook niet voor het opnieuw toestaan van de export, die sinds de blokkade ook geheel stil is komen te liggen. En omdat Israel de zee blijft controleren zal er ook geen verandering komen in de beperkingen die vissers ondervinden. Zij mogen slechts 3 nautische mijlen uit de kust varen, wat niet voldoende is voor een goede visvangst. Als ze verder gaan dan toegestaan lopen ze de kans om gevangen genomen of beschoten te worden, wat al aan een groot aantal vissers het leven heeft gekost.
Begin deze week heeft Israel geweigerd een aantal zuurstofapparaten voor ziekenhuizen door te laten die gedoneerd waren door een ontwikkelingsorganisatie in Noorwegen. Als reden werd opgegeven dat de bijbehorende generatoren ook voor andere doelen gebruikt zouden kunnen worden, bijvoorbeeld voor het maken van wapens. Als zelfs dit soort broodnodige medische apparatuur niet gevrijwaard is van deze smoes, denk ik dat het te verwachten valt dat in de toekomst nog veel meer goederen geweigerd zullen worden onder dit voorwendsel.
En dan is er nog het vrije verkeer van personen. Op dit moment is Gaza een openluchtgevangenis, een concentratiekamp waar niemand in of uit mag zonder toestemming van Israel. Er sterven mensen omdat ze niet of veel te laat toestemming krijgen voor medische behandeling in Israel of Egypte. Sommigen hebben hun familie op de Westoever al bijna vier jaar niet gezien omdat men elkaar over en weer niet kan bezoeken. Zolang deze situatie niet verandert blijft er sprake van een inhumane en illegale blokkade.
Wat zijn nu eigenlijk Israel's redenen voor deze blokkade? De Israelische bevolking heeft steeds te horen gekregen dat het doel drieledig was, namelijk het verzwakken van de Hamasregering, het voorkomen van raketbeschietingen vanuit Gaza op Israel en het vrij krijgen van de Israelische soldaat Gilad Shalit die door Hamas sinds drie jaar gevangen wordt gehouden. Maar na drie jaar is nog geen van deze doelen verwezenlijkt: Hamas is machtiger en populairder dan ooit, de raketbeschietingen waren onder invloed van Hamas hoe dan ook al vrijwel geheel gestopt voor de blokkade begon en Shalit zit nog steeds gevangen, hoewel hij allang thuis had kunnen zijn als Israel werkelijk over zijn vrijlating had willen onderhandelen. Maar het komt Israel wel goed uit dat hij nog vastzit, want zo kan hij worden ingezet als propagandamiddel om Hamas in diskrediet te brengen. Maar dat even terzijde.
In werkelijkheid is het doel van de blokkade het economisch wurgen van de Gazastrook en het collectief straffen van de bevolking voor het stemmen op een Israel niet welgevallige politieke partij, namelijk Hamas. Collectief straffen is zoals bekend niet toegestaan volgens het internationaal recht. Bij het instellen van de blokkade zei de toen verantwoordelijke minister: "We gaan de Palestijnen op dieet zetten waarbij we hen nog net niet zullen laten doodgaan van honger." Dit is later nog eens herhaald door premier Bibi Netanyahu. Uiteindelijk werd natuurlijk gehoopt dat de bevolking Hamas verantwoordelijk zou houden voor al het leed en in opstand zou komen, wat niet gebeurd is. Integendeel zelfs, Hamas is alleen maar populairder geworden door de sociale en humanitaire hulp die het de bevolking biedt.
Kortom, Israel's bedoelingen met de blokkade, namelijk het wurgen van de economie van Gaza en het collectief straffen van de bevolking, blijven onverkort van kracht, ook al is voldoende voedsel nu wellicht binnen bereik voor wat meer mensen. Het is kortzichtig en zeer teleurstellend dat onze politieke leiders zich opnieuw door een quasi goedbedoeld gebaar van Israel laten afleiden van waar het werkelijk om gaat. Pas wanneer de Palestijnen volledig vrij zijn en geheel de beschikking hebben over hun land, inclusief de controle over luchtruim, zee en landsgrenzen, zal de blokkade opgeheven zijn. Tot dan moeten wij als burgers blijven protesteren tegen de misdaden van Israel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten